Mezhep kavramı Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi’nde şu şekilde tanımlanmıştır: “Dinin inanç esaslarını veya amelî hükümlerini anlama ve yorumlama konusunda kendine özgü yaklaşımlara sahip düşünce sistemi; bu yaklaşımlar etrafında meydana gelen ekolleşmenin ürünü olan ilmî ve fikrî birikim.” [1]
Aşağıdaki harita Müslümanlık’ta mezhepler haritasını göstermektedir. Müslümanlık’ta üç temel mezhep vardır: Sünnilik, Şiilik ve Hariciye. Aşağıdaki haritaya göre Sünni müslümanlar fıkıh açısından dört mezhebe (Hanefi, Şafii, Maliki, Hanbelî) bağlıdır. Bu dört mezheptekilerden Hanefi mezhebinde olanlar inanç (itikad) açısından Maturidilik mezhebine de; Şafii, Maliki ve Hanbeli mezhebindekiler ise Eşarilik mezhebine de bağlıdır. Sünni müslümanlardan inanç açısından Maturidiliği ve Eşariliği kabul etmeyen Hanbeli mezhebinde olanlar vardır. Bunlar İslam’da dini hükümlerin sadece Kur’ana ve sünnete dayanması gerektiğine inanırlar. Bunlar Selefiye grubudur. Şii müslümanlar ise Caferiye, Zeydiye ve İsmailiye mezheplerine bağlıdır. Harici müslümanların günümüze gelmiş tek mezhebi İbadiye’dir. [2]
